|
Również w życiu kulturalnym kraju uczestniczyły i uczestniczą osoby noszące nazwisko Kamiński. |
|
|
| ALEKSANDER KAMIŃSKI (1823–86) |
malarz; 1847–58 przebywał w Rzymie i w Paryżu, gdzie portretował m.in. A. Mickiewicza; od 1859 prof. Szkoły Sztuk Pięknych, 1865–86 Klasy Rysunkowej w Warszawie; malował portrety oraz rysował sceny rodzajowe, rodzajowo-hist. związane z walkami Legionu Mickiewicza we Włoszech (był ich uczestnikiem). | |||
| DOROTA KAMIŃSKA (ur.1957 |
aktorka, Ważniejsze filmy: Wiedźmin, Kameleon, Kochaj i rób co chcesz, Wszystko co najważniejsze, Co lubią Tygrysy, Misja specjalne, Och, Karol, Karate po polsku, Barwy ochronne | |||
| EMILIAN KAMIŃSKI (ur.10.07.1952 Warszawa) |
aktor teatrów warszawskich: Na Woli (1975-77), Narodowego (1977-83), Ateneum (od 1983).,Ważniejsze filmy: 1983 – Szaleństwa panny Ewy,1988 – Rodzina Kanderów,1994 – Fitness Club,1996 – Matka swojej matki, 1997 – Klan, 1999 – Policjanci, 2000 – Duża przerwa | |||
| IDA KAMIŃSKA (1899–1980) |
żyd. aktorka, reżyser; do 1939 kier. żyd. zespów teatr. w Warszawie; w okresie II wojny świat. we Lwowie i Frunze (zespół objazdowy); po powrocie do Polski (1947) dyr. teatrów żyd. w Łodzi, Wrocławiu i Warszawie (1955–68 Teatru im. E.R. Kamińskiej); role dram., m.in. tytułowe w Mirełe Efros J. Gordina, Norze H. Ibsena, Matce Courage B. Brechta, także w filmie (Sklep przy głównej ulicy J. Kadára i E. Klosa 1965); po marcu 1968 na emigracji w USA; wspomnienia My Life, My Theatre (1973). | |||
| JAN NEPOMUCEN KAMIŃSKI (1777–1855) |
aktor, reżyser, pisarz i publicysta; 1800–03 organizował we Lwowie amatorskie zespoły teatr., 1803–09 — zaw. na prowincji i w Odessie; 1809–42 dyr. teatru pol. we Lwowie, który dzięki jego działalności stał się ważną placówką kultury nar.; wprowadził do repertuaru komedie A. Fredry (16 premier); pisał i przerabiał dla teatru wiele sztuk (Zabobon, czyli Krakowiacy i Górale, wyst. 1816, wyd. 1821), tłumaczył dramaty W. Szekspira (z przeróbek niem.), P. Calderóna, F. Schillera; występował do 1830; 1835–48 red. „Gazety Lwowskiej” i „Rozmaitości”; zbiory poezji, prace z filozofii i historii języka. B. LASOCKA Jan Nepomucen Kamiński, Warszawa 1972 |
|||
| JANUSZ KAMIŃSKI (ur. 1959) |
operator film.; od 1981 w Stanach Zjedn.; autor zdjęć do filmów S. Spielberga, m.in.: Lista Schindlera (1994 nagrodzony Oscarem), Zaginiony świat: Jurassic Park (1997), Szeregowiec Ryan (1999 nagrodzony Oscarem). | |||
| KAZIMIERZ KAMIŃSKI (1865–1928) |
aktor i reżyser; występy od 1884 w wielu pol. miastach, także w Odessie, Petersburgu i Chicago, 1893–1901 w Krakowie, 1901–04 we Lwowie, od 1908 w Warszawie (gł. Teatr Rozmaitości, od 1924 Teatr Narodowy); jeden z najwybitniejszych aktorów pol., uznany za twórcę nowocz. stylu gry w komedii; bogactwo środków wyrazu aktorskiego osiągnął przez nagromadzenie realist. szczegółów wyglądu i zachowania postaci (celował m.in. w oryginalnej i drobiazgowej charakteryzacji); grał m.in. Stańczyka — Wesele S. Wyspiańskiego, Pagatowicza — Grube ryby M. Bałuckiego, Kotwicza — Rozbitki J. Blizińskiego, Jusowa — Intratna posada A.N. Ostrowskiego; wystawił w Warszawie (starając się unowocześnić praktykę reżyserską) m.in. Głupiego Jakuba T. Rittnera (1920) i Mazepę J. Słowackiego (1924).
Z. JASIŃSKA Żywot Kazimierza Kamińskiego, Warszawa 1976
|
|||
| WŁODZIMIERZ KAMIŃSKI (1930–93) | muzykolog instrumentolog, lutnik; 1959–90 kustosz i kier. Oddziału Instrumentów Muz. Muzeum Nar. w Poznaniu, od 1974 wykładowca w Akad. Muz. tamże; od 1964 prezes Związku Pol. Artystów Lutników | |||
| ZBIGNIEW KAMIŃSKI (ur. 1947) |
reżyser film.; nagradzane na międzynar. festiwalach filmy dokumentalne i animowane (m.in. Próba pieśni 1971, Wizja lokalna 1972) oraz fabularne (m.in. Pani Bovary to ja 1975, W obronie własnej 1981, Europejska noc 1992); scenarzysta Panien z Wilka A. Wajdy (1979); od 1981 przebywa za granicą, od 1986 — w Hollywood. | |||
| ZOFIA KAMIŃSKA , z Trzcińskich (1890–1977) |
rzeźbiarka; uprawiała rzeźbę figuralną o tematyce hist., rel. i portretowej oraz medalierstwo; monumentalne realizacje w kościołach w Warszawie (Św. Jakuba, Św. Jacka, Św. Aleksandra); pomniki: T. Kościuszki w Poznaniu (1930, zniszczony przez Niemców w czasie II wojny świat.), S. Czarnieckiego (1935), W. Kadłubka (1956). | |||
| ZYGMUNT KAMIŃSKI (1888–1969) |
malarz i grafik; współzałożyciel grupy Rytm czł. KAGR; jeden z organizatorów Wydziału Architektury Politechn. Warsz., do 1960 prof. rysunku tamże; uprawiał grafikę użytkową (plakaty, projekty banknotów i znaczków pocztowych, ilustracje); malował portrety i sceny hist.; zajmował się też projektowaniem wnętrz i ceramiką. |